Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ


«Πρόσεχε μην γίνεις  καθηγητής 2 επι  4 περιχαρακωμένος στα  2 εξώφυλλα του διδακτικού εγχειριδίου και στους 4  τοίχους της σχολικής τάξης

                                                                                       -Ανώνυμος μαθηματικός


 Διδάσκω μαθηματικά πάνω από 10 χρόνια και αν έπρεπε να επιλέξω την πλέον συνηθισμένη ερώτηση από μέρους των μαθητών,χωρίς δεύτερη σκέψη θα έλεγα:

  « Γιατί μαθαίνουμε μαθηματικά;Που θα χρησιμοποιήσω την άλγεβρα στην καθημερινή μου ζωή όταν τελειώσω με την εκπαίδευση;»

   Όλοι μα όλοι  οι καθηγητές μαθηματικών, όσοι αγαπούν τα μαθηματικά , έχουν ασχοληθεί με το αντικείμενο  έχουν περισσότερες από μια εύλογες απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα .Επικαλούνται  τις εφαρμογές στην τεχνολογία ,στην ιατρική , στην βιολογία , στις τηλεπικοινωνίες  και η  λίστα συνεχίζεται. Στην αρχή αυτό έκανα και εγώ όμως τα παιδιά καλώς η  κακώς( δεν είναι του παρόντος), δεν πείθονται με λογικά επιχειρήματα  για να τα κερδίσεις πρέπει να απευθυνθείς στο θυμικό τους .Ανθρώπινες ιστορίες διάσημων η άσημων μαθηματικών που έχουν κοινή συνιστώσα το πάθος για τα μαθηματικά και τον άνθρωπο. Δεν θα ξεχάσω πόση εντύπωση μου προκάλεσε, την πρώτη φορά που άκουσα την   πασίγνωστη   ιστορία για το θάνατο του  Αρχιμήδη, πόσες επιστήμες μπορούν να καυχηθούν για ένα τέτοιο μάρτυρα όπως ο Αρχιμήδης .  Δεν χάνω λοιπόν κάθε ευκαιρία  όταν τα παιδιά κουράζονται  να διηγούμαι  ιστορίες.

   Ίσως η πλέον αγαπημένη μου ιστορία  αφόρα τον Πωλ Βολφσκελ, ένα βιομήχανο και ερασιτέχνη μαθηματικό που οφείλει στην κυριολεξία την ζωή του στην θεωρία αριθμών, όταν ο Βολφσκελ  απερρίφθη από την γυναίκα  που αγαπούσε ,κατέρρευσε και αποφάσισε να αυτοκτονήσει .Σχολαστικός άνθρωπος καθώς ήταν είχε σκοπό να τακτοποιήσει όλες τις υποθέσεις του προτού, ορίσει την  ακριβή ημερομηνία για να θεσει τέρμα στην ζωή ,έχοντας  λοιπόν ταχτοποιήσει όλες τις κοσμικές  υποθέσεις του και λίγες ώρες πριν θεσει τέρμα στην ζωή του για να περάσει την ώρα του,  πήγε στην βιβλιοθήκη του σπιτιού του και ξεφύλλισε  διάφορα βιβλία μαθηματικών .Σε ένα απο αυτά βρήκε το τελευταίο θεώρημα του Φερμα. Απορροφήθηκε  τόσο πολύ με την αναζήτηση της λύσης του προβλήματος  , που άφησε  να περάσει η στιγμή που θα αυτοκτονούσε.  Κατάλαβε τότε ότι το να αντιμετωπίζει μαθηματικά προβλήματα και    κατ επέκταση ο αγώνας για την ζωή αξίζει περισσότερο από την αγάπη μιας δύσκολης γυναίκας . Προς τιμή του Φερμα  και του θεωρήματος  του ο Βολφσκελ θέσπισε ένα βραβείο 100.000 μάρκων για οποίον το έλυνε..

    Όλα αυτά εν ετει  1908 ,70 χρόνια αργότερα   το 1980  ο δημοσιογράφος  Ροτζερ Κουπερ    βρέθηκε φυλακισμένος σε ένα κελί στο Ιράν .Οι ιρανοί νόμιζαν ότι  ήταν άγγλος κατάσκοπος . Στα διαλλείματα ανάμεσα στις ανακρίσεις  με δεμένα μάτια ,υπέμεινε την κακομεταχείριση και το ξύλο απασχολώντας το μυαλό του υπολογίζοντας  δια μνήμης  πρώτους αριθμούς .Κατόρθωσε κατά την διάρκεια που ήταν έγκλειστος να υπολογίσει  πέντε χιλιάδες πρώτους αριθμούς.  Βεβαία ο Κουπερ δεν έκανε κάτι πρωτότυπο   το 1812 ο Jean-Victor Poncelet  γάλλος μαθηματικός  και μηχανικός ο οποίος κατά τις ναπολεόντεια εκστρατεία στην Ρωσία συνεληφθει και κλείστηκε στην φυλακή για δυο χρόνια  όπου  με πενιχρά μέσα έθεσε τις βάσεις της προβολικής γεωμετρίας

  Και πολλές πολλές άλλες ιστορίες ……..






1 σχόλιο:

  1. Για την ακρίβεια (όπως την περιγράφει στο βιβλίο του ο Simon Singh- Το τελευταίο θεώρημα του Φερμά(=τθΦ)) διάβασε λέξη προς λέξη την απάντηση του Κούμερ πάνω στην εργασία των Κοσί και Λαμέ για το τθΦ. Εκεί βρήκε ένα λάθος στο συλλογισμό του και επιδόθηκε στην διόρθωσή του κλπ, κλπ έζησε αυτός καλά κι εμείς καλύτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή