Όταν ένας μαθητής κάνει ανόητα και πολύ σοβαρά λάθη ή είναι απελπιστικά αργός, το πρόβλημα είναι συνήθως το ίδιο,δεν έχει καμία διάθεση να λύσει το πρόβλημα, ούτε καν να το αντιληφθεί σωστά και συνεπώς δεν το έχει καταλάβει.Άρα ένας δάσκαλος,που επιθυμεί σοβαρά να βοηθήσει τον μαθητή,θα πρέπει, πρώτα από όλα,να κεντρίσει την περιέργεια του μαθητή, να του δημιουργήσει κάποιο ενδιαφέρον να λύσει το πρόβλημα.
Ο δάσκαλος θα πρέπει επίσης να δώσει κάποιο χρόνο στον μαθητή να πάρει μια απόφαση, να αφοσιωθεί στο καθήκον του.
Η διδασκαλία της επίλυσης προβλημάτων είναι μια καλλιέργεια της θέλησης.Λύνονται προβλήματα,που δεν είναι τόσο εύκολα για αυτόν,ο μαθητής μαθαίνει να επιμένει ακόμα και μετά από αποτυχίες ,να εκτιμά μια μικρή πρόοδο,να περιμένει την κρίσιμη ιδέα,να συγκεντρώσει όλες του τις δυνάμεις,όταν η ιδέα αυτή εμφανιστεί. Αν ο μαθητής δεν είχε την ευκαιρία στο σχολείο να δοκιμάσει τα ποικίλα συναισθήματα της προσπάθειας για την λύση, αυτό σημαίνει πως η μαθηματική του εκπαίδευση απέτυχε στο πιο βασικό σημείο.
G Polya ,Πώς να το λύσω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου