.png)
«Έκανες λάθος!» Δηκτική φράση υποδειξία διδάσκοντα που συνοδεύεται από το σμίξιμο των φρυδιών και εκστομίζεται με δραματικό και ενίοτε οξύ τόνο σε μαθητές/τριες. Μια φράση μέσο που γίνεται σκοπός καθώς ο μαθητής τρέμει μη το επαναλάβει και αποσύρεται στην αδιαφορία και την σιωπή. «Το λάθος το αγαπάμε!» είχε πει πριν από χρόνια νέος και άπειρος συνάδελφος και έλαβε συναδελφικές επευφημίες για να διαπιστώσει εκ των υστερών ότι δεν είναι απαραίτητο να κάνουμε όσα λέμε ούτε να λέμε όσα κάνουμε!
«Απέξω»: Διδασκαλικό μάντρα που ηχεί ως μελώδια στα αυτιά των ειδητικών και συνάμα ένας μικρός ύμνος την αποστήθιση. Πολύ συχνά μια ύποπτη απαίτηση από την μαθητιώσα νεολαία που γίνεται έξη. Αρχικά το μαθητικό σώμα αντιστέκεται όμως τις περισσότερες φορές ενδίδει. Σιγά σιγά, ο μαθητής/τρια που καταφέρνει να αποστηθίσει ένα κεφάλαιο διδακτέας ύλης ή ακόμα και ένα ολόκληρο σχολικό εγχειρίδιο νιώθει μια περίεργη αγαλλίαση. Ο μαθητής τότε έχει περάσει με επιτυχία το πρώτο στάδιο εξέλιξης του ιδανικού πολίτη, καθώς συνηθίζει να επαναλαμβάνει ότι του επιβάλλουν, το ξεχνά γρήγορα, δεν αμφισβητεί τίποτα και δεν αναπτύσσει καμία κριτική ικανότητα!
«Ο δάσκαλος πρέπει να έχει ενσυναίσθηση!»: Ένα ραντάρ συναισθημάτων.
Η βιβλιογραφία αναφέρει: «Η προσπάθεια του δασκάλου και να μπει στη θέση του μαθητη/τριας και να κατανοήσει τον κόσμο μέσα από τα δικά του χωρίς όμως τη δεδομένη στιγμή να βιώνει το ίδιο γεγονός. » Οι παλιοί δάσκαλοι ξέρουν ότι δεν είναι συμπόνια ούτε συμπάθεια ούτε ταύτιση με το μαθητή.
Επίσης ξέρουν ότι ενσυναίσθηση είναι κάμποσα Μη.
«Μην αστειεύεστε με την δυσφορία τους για κάποιο πρόβλημα. »
«Μην ξεκινάτε με φράσεις: μην αγχώνεσαι.., κάθε εμπόδιο για καλό, εγώ στην ηλικία σου..
«Μην τους λέτε ιστορίες από παλιούς μαθητές σας εκθειάζοντας τους με έμμεση κατάκριση. »
Και λοιπά λεκτικά ατοπήματα που μόνο η σχολική τάξη μπορεί να τα μάθει στο νέο δάσκαλο.
Η ενσυναίσθηση διαβαθμίζεται σε τρία επίπεδα:
1ο επίπεδο,το άτομο μπορεί και ‘διαβάζει’ τα συναισθήματα των άλλων,
2ο επίπεδο,το άτομο μπορεί και αισθάνεται και αντιδρά στα συναισθήματα ή σε μη ρητούς προβληματισμούς των άλλων,
3ο επίπεδο, η ενσυναίσθηση συνδέεται με την έννοια της κατανόησης των προβληματισμών και των ανησυχιών που υπάρχουν πίσω από τα συναισθήματα κάποιου. (Daniel Goleman)
Δεν είναι ένα ακόμα βέλος στην φαρέτρα του καθηγητή για την διδασκαλία, είναι η ίδια η διδασκαλία. Ο δρόμος προς την κατανόηση των μαθητών έχει αφετηρία ένα προσόν που τονίζει ο φιλόσοφος-δάσκαλος Πάουλο Φρέιρε στο βιβλίο του Δέκα Επιστολές προς εκείνους που τολμούν να διδάσκουν(2006), την ταπεινοφροσύνη. Γράφει λοιπόν: «Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι τα προσόντα για τα οποία θα μιλήσω, τα οποία θεωρώ απαραίτητα για τον προοδευτικό δάσκαλο, είναι προσόντα που αποκτώνται σταδιακά, μέσα από την καθημερινή πρακτική. Επιπλέον, αναπτύσσονται μέσα από την πρακτική, παράλληλα με την πολιτική απόφαση ότι ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι εξαιρετικής σημασίας. Έτσι, τα προσόντα για τα οποία θα μιλήσω δεν μπορούμε να τα έχουμε εκ γενετής ούτε μπορούν να μας δοθούν με διάταγμα ή ως δώρο. Επίσης, η σειρά με την οποία τα παρουσιάζω εδώ δεν αφορά την αξία τους. Είναι όλα εξίσου αναγκαία για μια προοδευτική εκπαιδευτική πράξη. Θα αρχίσω με την ταπεινοφροσύνη, χωρίς να υπονοείται με κανένα τρόπο η έλλειψη αυτοσεβασμού, η μοιρολατρία ή η δειλία. Αντίθετα, η ταπεινοφροσύνη προϋποθέτει θάρρος, αυτοπεποίθηση, αυτοσεβασμό και σεβασμό για τους άλλους. Η ταπεινοφροσύνη μας βοηθά να καταλάβουμε μια προφανή αλήθεια: κανείς δεν τα ξέρει όλα. Κανείς δεν τα αγνοεί όλα. Όλοι ξέρουμε κάτι. Όλοι αγνοούμε κάτι. Κάποιος χωρίς ταπεινοφροσύνη δεν μπορεί καν να ακούσει με σεβασμό εκείνους που θεωρεί πολύ κατώτερους του δικού του επιπέδου ικανοτήτων».
«Χωρίς βλάβη της γενικότητας»: Έκφραση που προιωνίζει δυστοπικές εξηγήσεις, κατά το ήμιση επεξεγήσεις, τηλεγραφικές αποδείξεις, λύσεις καντο μόνος σου τύπου ΙΚΕΑ.
«Φαίνεται από το σχήμα»: ακολουθία λέξεων που για την πλειοψηφία των μαθητών ενέχει πλήρη αποδεικτική ισχύ και προκαλεί αλλεργικές αντιδράσεις σε καθηγητές μαθηματικών και λοιπούς θεράποντες της μαθηματικής επιστήμης. Εντοπίζεται σε γραπτά διαγωνίσματα - εργασίες και προκαλεί ενοχικά σύνδρομα στον ευσυνείδητο δάσκαλο που τις διορθώνει καθώς βλέπει τους μαθητές του καθ’εικόνα και ομοίωση του ή το γέλωτα αν πρόκειται για διδάσκοντα πολύ απασχολημένο να ασχοληθεί με τους μαθητές του. Ειδικά στην Γεωμετρία κάνουν περασματάκια από την σκηνή επιχειρήματα απείρου κάλλους:…από το σχήμα βλέπουμε ότι το ευθύγραμμο τμήμα τέμνει κάθετα την πλευρά του τριγώνου σε σημείο που την χωρίζει στην μέση, ομοκυκλικό σε κύκλο κέντρου Α και ακτίνας το 1/3 του παρακείμενου ύψους τριγώνου Ερμή-Πλούτωνα με ωροσκόπο Σκορπιό…
Σε κάθε περίπτωση παγιώνει μια αισθητική υπεραπλούστευση της ύπαρξης και όχι της απόδειξης. Πάντα επίκαιρη η ρήση του Πόλυα: Η γεωμετρία είναι το μάθημα που σε ατελή σχήματα κάνουμε τέλειους συλλογισμούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου