Φανταστική συνέντευξη με τον Λιούις Κάρολ

Δημοσιογράφος: Κύριε Κάρολ, να ξεκινήσουμε απλά: είστε τελικά συγγραφέας ή μαθηματικός;

Λιούις Κάρολ: Και τα δύο, αγαπητέ μου. Την ημέρα αποδεικνύω θεωρήματα και τη νύχτα αποδεικνύω πως ένα κορίτσι μπορεί να χωρέσει μέσα σε μια τρύπα κουνελιού χωρίς να λερωθεί με χώμα. Στην ουσία, μαθηματικά και παραμύθι είναι το ίδιο: και στα δύο αν κάνεις λάθος βήμα, πέφτεις στο κενό.

Δημοσιογράφος: Σας κατηγορούν πως τα βιβλία σας είναι παράλογα.

Λιούις Κάρολ: Απαράδεκτο! Είναι υπέρ-λογικά. Αν ένα τσάι δεν τελειώνει ποτέ, τότε είναι πάντα ώρα για τσάι. Ο Τρελοκαπελάς είναι ο πιο συνεπής λογικολόγος που γνώρισα· απλώς φοράει πολύ σφιχτό καπέλο.

Δημοσιογράφος: Και γιατί απαγορεύτηκαν τα βιβλία σας στην Κίνα;

Λιούις Κάρολ: Επειδή μιλούν ζώα! Οι αρχές φοβήθηκαν ότι αν μια γάτα μπορεί να φιλοσοφεί για την ύπαρξη, τότε κι ένα γουρούνι μπορεί να ζητήσει… σύνταξη. Εγώ θα το έδινα, φυσικά, αρκεί να αποδείξει το Πυθαγόρειο Θεώρημα με την ουρά του.

Δημοσιογράφος: Ως λογικός άνθρωπος, ποιο είναι το αγαπημένο σας παράδοξο;

Λιούις Κάρολ: Το παράδοξο του ψεύτη: «Όλοι λένε ψέματα». Αν είναι ψέμα, τότε είναι αλήθεια· κι αν είναι αλήθεια, τότε είναι ψέμα. Είναι σαν να σε προσκαλούν σε τσάι που δεν υπάρχει, αλλά να βγαίνεις μεθυσμένος.

Δημοσιογράφος: Μιλήστε μας για τον Ευκλείδη, τον πατέρα της Γεωμετρίας.

Λιούις Κάρολ: Ο Ευκλείδης είναι σαν τον αυστηρό πατέρα της οικογένειας· κάθεται στην κεφαλή του τραπεζιού και σου λέει: «Από τούτο το σημείο περνάει μόνο μία ευθεία, νέε μου!» Αν τολμήσεις να χαράξεις δεύτερη, σε στέλνει χωρίς επιδόρπιο. Εκφράζει τη μεγάλη ψευδαίσθηση ότι ο κόσμος είναι τακτοποιημένος. Αλλά στον καθρέφτη της Αλίκης, οι γωνίες πάντα χορεύουν σε κύκλους.

Δημοσιογράφος: Και τι θα έλεγε ο Τρελοκαπελάς για τη γεωμετρία;

Τρελοκαπελάς (πετάγεται με μια τσαγιέρα στο κεφάλι): Γεωμετρία; Α, αυτό είναι απλό! Ένας κύκλος είναι μια γραμμή που έκανε βόλτα και βαρέθηκε να σταματήσει. Ένα τετράγωνο είναι ένας κύκλος με εμμονές καθαριότητας. Και οι παράλληλες; Παριστάνουν ότι δεν συναντιούνται, εκτός αν πάνε κρυφά για τσάι.

(ρίχνει δύο κουταλιές ζάχαρη σε μια απόδειξη και την πίνει)

Δημοσιογράφος: Αν σας ζητούσα να περιγράψετε τη Βικτωριανή Αγγλία με γεωμετρική μεταφορά;

Λιούις Κάρολ: Μα φυσικά, μια απέραντη Επιπεδοχώρα! Οι υπηρέτες είναι τρίγωνα που τρέχουν να μην μπλέξουν τις αιχμές τους, οι μεσαίοι αστοί τετράγωνα που κοιτάζουν ανήσυχα τις πλευρές τους, κι οι αριστοκράτες… κύκλοι, φουσκωμένοι και τέλειοι, έτοιμοι να σε πλακώσουν με την περιφέρειά τους. Κι αν κάποιος τολμήσει να «υψωθεί» σε τρίτη διάσταση, θεωρείται αιρετικός. Ή ακόμη χειρότερα: ποιητής.

Δημοσιογράφος: Τελευταία ερώτηση: τι μήνυμα θα αφήνατε στον αναγνώστη του 21ου αιώνα;

Λιούις Κάρολ: Να μη φοβάστε τα παράδοξα· κατοπτρίζουν την πραγματικότητα. Να θυμάστε ότι όλοι είμαστε λίγο Αλίκη, λίγο Καπελάς, και πολύ… γάτες που εξαφανίζονται όταν η συζήτηση γίνεται ανυπόφορα σοβαρή.

(χαμογελά πλατιά, μένει μόνο το χαμόγελο και εξαφανίζεται από τη συνέντευξη)