Η τιμή τιμή δεν έχει και…π=3 ή π=3.2;;

Κλάρενς Α. Ουάλντο (1852-1926)

     Ο Αμερικανός συγγραφέας Μάρκ Τουειν (1835-1910) είχε γράψει το αμίμητο «Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν τον κόσμο κυβερνούν κάποιοι έξυπνοι που μας δουλεύουν ή κάποιοι ηλίθιοι που μιλάνε σοβαρά.» Ρήση που συνεχώς δικαιώνεται στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.Πριν από έναν αιώνα μια τέτοια περίπτωση σχεδόν έθιξε την τιμή του..π.

Το  1897,το γενικό νομοθετικό σώμα της 19^ης  πολιτείας των Η.Π.Α, της Ιντιάνα πρότεινε με το υπ’ αριθμόν 246 νομοθετικό διάταγμα,το π να έχει δια νόμου (de jure) συγκεκριμένη τιμή. Αν και στο κείμενο του νόμου δεν είναι σαφές ποια ήταν η προτεινόμενη τιμή για το π, εικάζονται εννέα διαφορετικές εκδοχές με επικρατέστερες τιμές το 3.2 και το 3. Χάρη στις ενέργειες του καθηγητή μαθηματικών Κλάρενς Α.Ουάλντο του πανεπιστήμιου Πέρντιου,το όνειδος αποφεύχθηκε  και  ο νόμος δεν ψηφίστηκε αλλά ανεβλήθη επ΄αόριστον.Σήμερα,118 χρόνια αργότερα το διάταγμα τελεί ακόμα υπό αναβολή.Ήταν ίσως η πρώτη φορά στην ιστορία που μια μαθηματική αλήθεια έγινε απόπειρα να αποδειχτεί νομοθετικά. 

 

  Μπορεί οι Αμερικανοί νομοθέτες να παράπεμψαν στις καλένδες το νομοθετικό διάταγμα αλλά θα υποκύψω στον πειρασμό να παραθέσω μια σχετική ψευδοαπόδειξη που αλίευσα στο διαδίκτυο.

Θα δείξουμε ότι π=3