Σαν σήμερα 22 Δεκεμβρίου 1887

  Σαν σήμερα 22 Δεκεμβρίου 1887 γεννιέται ο ινδός μαθηματικός Σνιριβάσα Ραμανουτζάν. Ο Ραμανουτζάν(1887-1920) υπήρξε ένας έξοχος αυτοδίδακτος μαθηματικός ,παρά το γεγονός ,ότι, η μοναδική μαθηματική παιδεία που έλαβε ήταν ένα βιβλίο που έμοιαζε με τυπολόγιο και έφερε τον τίτλο «Μια σύνοψη στοιχειωδών αποτελεσμάτων στα θεωρητικά και τα εφαρμοσμένα  μαθηματικά » του Βρετανού Τζον Καρ.

Ένας κατάλογος περίπου πέντε χιλιάδων τύπων από απλή άλγεβρα μέχρι περίπλοκα ολοκληρώματα.Ο ίδιος ο Ραμανουτζάν αντιλαμβανόταν τα μαθηματικά ως παραγωγή τύπων μια  ασχολία στην οποία επιδόθηκε με το πάθος ενός ζηλωτή  και παρήγαγε κολοσσιαίο μαθηματικό έργο,αφήνοντας πίσω του μια σειρά σημειώσεων που ακόμα και σήμερα αποτελούν αστείρευτο υλικό για νέους τύπους.Όταν λοιπόν ο Ραμανουτζάν ρωτήθηκε πως σκέφτηκε αυτούς τους τύπους, απάντησε πως είδε την ινδουιστική θεά Ναμαγκίρι στο όνειρο του και την άκουσε να τους απαγγέλλει.Ο Ανταμάρ πίστευε ότι τα όνειρα του Ραμανουτζάν με την Ναμαγκίρι είναι τα επιφανειακά ίχνη της κρυμμένης δραστηριότητας στο υποσυνείδητο του. 

  « Οποιοσδήποτε θετικός ακέραιος αριθμός υπήρξε προσωπικός του φίλος .» έγραφε για αυτόν ο Τζ.Ε. Λιτλγουντ συνεργάτης του, όταν εγκατέλειψε την Ινδία για να έρθει στην Αγγλία στο πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ. Στα σημειωματάρια που χρησιμοποιούσε για να γράφει τις εξισώσεις του,βρεθήκαν 3000- 4000 θεωρήματα,τα δυο τρίτα εξ αυτών ήταν νέα στα μαθηματικά και τα υπόλοιπα  είναι ανεξάρτητες ανακαλύψεις που έκανε,θεωρημάτων που είχαν ήδη βρει μεταγενέστεροι μαθηματικοί.

Ένα ανέκδοτο από την ζωή του Ραμανουτζάν μας δίνει την «συνταγή» της ιδιοφυΐας .

Ο Κ.Σ.Σνιριβασαν,φοιτητής που  είχε γνωρίσει τον Ραμανουτζάν στο Κουμπακοναμ της Ινδίας,πολη  που έζησε  όταν ήταν μικρός,του είπε μια μέρα:

-«Ραμανουτζαν,λένε πως είσαι ιδιοφυΐα.» Και εκείνος απάντησε:                                                         
-«Καθόλου ιδιοφυΐα δεν είμαι. κοίτα τον αγκώνα μου.Αυτός θα σου πει την ιστορία μου.»

  Ο αγκώνας του ήταν βρώμικος, διότι εκείνη την εποχή ο Ραμανουτζαν, που ήταν πάμφτωχος , χρησιμοποιούσε ένα μικρό φορητό μαυροπίνακα για να δουλεύει και τον έσβηνε με τον αγκώνα του, που ήταν πιο γρήγορα από το να χρησιμοποιήσει ένα κουρέλι.Και πρόσθεσε:

  -«Ο αγκώνας μου με μετατρέπει σιγά σιγά  σε ιδιοφυΐα.»