Συγχρονισμός

 Μια επιπόλαιη ματιά πάνω στα μαθηματικά μπορεί να δώσει την εντύπωση ότι αυτά είναι αποτέλεσμα χωριστών ατομικών προσπαθειών που γίνονται από επιστήμονες διακεκριμένους σε όλες τις ηπείρους και τους αιώνες.  Όμως, η εσωτερική λογική της ανάπτυξης τους μας θυμίζει πολύ περισσότερο το έργο μιας μόνο διάνοιας, που αναπτύσσει τη σκέψη της συστηματικά και με συνέπεια, χρησιμοποιώντας την πολλαπλοτήτων ανθρωπίνων     ατομικοτήτων μόνο ως μέσο. Μοιάζει με μια ορχήστρα που παίζει μια  συμφωνία η οποία έχει γραφτεί από κάποιον. Ένα μουσικό θέμα περνά από το ένα όργανο στο άλλο και, όταν κάποιος από τα μέλη πρόκειται να  εγκαταλείψει ένα μέρος του, το παίρνει κάποιος άλλος και το εκτελεί με άψογη ακρίβεια.

  Αυτό δεν είναι μόνο ένα σχήμα λόγου. Η ιστορία των μαθηματικών γνώρισε πολλές  περιπτώσεις που μια ανακάλυψη που έγινε από ένα επιστήμονα παραμένει άγνωστη μέχρι να την ξανακάνει αργότερα κάποιος άλλος με   εκπληκτική ακρίβεια. Στο γράμμα που έγραψε την παραμονή της μοιραίας μονομαχίας του, ο Galois έκανε κάποιες διαπιστώσεις που είχαν εκπληκτική σπουδαιότητα και αφορούν τα ολοκληρώματα των αλγεβρικών συναρτήσεων. Περισσότερο από είκοσι χρόνια αργότερα, ο Riemman,ο οποίος  αναμφίβολα δεν ήξερε τίποτα  για το γράμμα του Galois,βρήκε πάλι και απέδειξε ακριβώς τις ίδιες προτάσεις.

                                                                              I.R. Shafarevitch