Ο Niels Henrik Abel και η πίτσα

       

 Σαν σήμερα ,το 1826, ο Νορβηγος μαθηματικός Niels Henrik Abel υπέβαλε μια επιστημονική εργασία στη Γαλλική Ακαδημία Επιστημών, η οποία αγνοήθηκε από τον Κωσύ, ο οποίος είχε οριστεί ως αξιολογητής της. Η εργασία δημοσιεύτηκε περίπου είκοσι χρόνια αργότερα.

*Η εργασία που υπέβαλε ο Άμπελ είναι γνωστή ως «Mémoire sur les expressions analytiques qui sont sujettes à une loi de continuité» (Διατριβή για τις αναλυτικές εκφράσεις που υπόκεινται σε ένα νόμο συνέχειας) και πραγματευόταν την έννοια που σήμερα ονομάζεται ολοκληρωτικό θεώρημα του Άμπελ.

                         ==========================================

Ο Niels Henrik Abel (1802–1829) ήταν Νορβηγός μαθηματικός, του οποίου η σύντομη αλλά εξαιρετικά γόνιμη ζωή άφησε βαθύ αποτύπωμα στην ιστορία των μαθηματικών. Από μικρός έδειξε σπάνιο ταλέντο και πάθος για την επιστήμη, παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στη φτωχική του ζωή.

Το σημαντικότερο επίτευγμά του ήταν η απόδειξη ότι η γενική εξίσωση πέμπτου βαθμού δεν μπορεί να λυθεί με ριζικά, αποτέλεσμα που ανέτρεψε αιώνες μαθηματικών προσπαθειών. Παράλληλα, θεμελίωσε τη θεωρία των ελλειπτικών συναρτήσεων, ανοίγοντας νέους δρόμους στην ανάλυση και στη γεωμετρία.

Ωστόσο, ο Άμπελ αντιμετώπισε σημαντικά εμπόδια και αδικίες από το επιστημονικό κατεστημένο της εποχής. Ο Γκάους, ένας από τους μεγαλύτερους μαθηματικούς όλων των εποχών, απέρριψε το έργο του χωρίς καν να το μελετήσει σοβαρά, θεωρώντας τον «άσημο νέο από τη Νορβηγία». Ο Κωσύ (Cauchy), στον οποίο είχε στείλει μια σημαντική εργασία του για δημοσίευση, την έχασε ή την αγνόησε, με αποτέλεσμα να μη δημοσιευτεί ποτέ όσο ο Άμπελ ζούσε. Αυτές οι απορρίψεις οδήγησαν τον νεαρό μαθηματικό στην απογοήτευση και στη φτώχεια.

Παρά τη μεγαλοφυΐα του, ο Άμπελ πέθανε πάμφτωχος, από φυματίωση, μόλις στα 26 του χρόνια, τη νύχτα πριν λάβει το γράμμα που τον ενημέρωνε ότι είχε επιλεγεί για τη θέση καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.

Η αναγνώριση ήρθε μετά θάνατον. Σήμερα θεωρείται ένας από τους πιο λαμπρούς και αδικοχαμένους μαθηματικούς της ιστορίας, και προς τιμήν του θεσπίστηκε το Βραβείο Άμπελ (Abel Prize) — το υψηλότερο διεθνές βραβείο στα μαθηματικά, ισοδύναμο με το Νόμπελ.