Ο Andrew Wiles , o μαθηματικός που
κατόρθωσε να αποδείξει το τελευταίο θεώρημα του Fermat περιγράφει
, τι αισθάνεται ο μαθηματικός από την στιγμή
που έρχεται αντιμέτωπος με ένα άλυτο πρόβλημα:
«Ίσως ο καλύτερος τρόπος για να περιγράψω την εμπειρία μου ως μαθηματικός
είναι ο εξής: φανταστείτε ότι μπαίνετε σε μια σκοτεινή έπαυλη. Περνάτε στο πρώτο
δωμάτιο το οποίο είναι κατασκότεινο. Σκοντάφτετε και πέφτετε πάνω στα έπιπλα, αλλά την ίδια στιγμή
μαθαίνετε που βρίσκεται το καθετί. Στο τέλος
,ίσως μετά από αρκετούς μήνες, βρίσκεστε επιτέλους τον διακόπτη, τον πατάτε,
και ξάφνου, τα πάντα φωτίζονται και ξέρετε που ακριβώς είσαστε!!»
Το βίντεο που επισήμανε ο κ. Γ.Ριζόπουλος
Το βίντεο που επισήμανε ο κ. Γ.Ριζόπουλος
Πολύ ωραίο! Ας συνεισφέρω το παρακάτω βίντεο όπου ο Γουάιλς λέει αυτά τα λόγια! Στο τέλος, βλέπουμε έναν μεγάλο επιστήμονα-μαθηματικό να συγκινείται με ό,τι πιο ευγενικό μπορεί να συγκινηθεί ένας άνθρωπος (κατά την ταπεινή μου γνώμη),την παιδιάστικη χαρά του "Εύρηκα!"
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς μού επιτραπεί να το αφιερώσω σε έναν άλλο επιστήμονα-ερευνητή και καλό μου δάσκαλο που έμαθα ότι έφυγε σήμερα.
Γ.Ριζόπουλος , Λεμεσός
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=CPRnUPH8sME
Ο Γουάιλς σε πόσες αιώνες θα καταφέρει να τριχοτομήσει την οποιαδήποτε γωνία?
ΑπάντησηΔιαγραφή