Ο Niels Bohr-o νομπελίστας φυσικός-είχε αδυναμία στις ταινίες Γουέστερν.Βέβαια,είχε κάποιες ενστάσεις.Έλεγε σε ένα φίλο του ότι,όλα σε αυτές τις ταινίες είναι εξαιρετικά απίθανα:
«…μπορώ να δεχτώ ότι ο κακός απαγάγει το κορίτσι, μπορώ επίσης να δεχτώ ότι η γέφυρα που περνούν καταρρέει αν και είναι απίθανο,ότι η ηρωίδα γραπώνεται από την γέφυρα και περιμένει τον ήρωα να
φτάσει με το άλογο να την σώσει-επίσης απίθανο-αλλά μπορώ να το δεχθώ επίσης.Όμως ένας τύπος με κάμερα που τα κινηματογραφεί όλα αυτά,αυτό είναι εξωφρενικό.»
Ο Bohr,αντίθετα,ενέκρινε τις σκηνές των μονομαχιών που ο κακός
τραβούσε πρώτος πιστόλι και ο ήρωας παρότι τραβούσε δεύτερος κατόρθωνε
να πυροβολήσει πιο γρήγορα και να τον σκοτώσει.Απέδιδε στο γεγονός ότι ο
κακός είχε την ελεύθερη βούληση να τραβήξει πρώτος,ενώ ο ήρωας
βασιζόταν στα αντανακλαστικά του και είχε πολύ πιο ταχύτερη απόκριση.
«Διαφώνησα με αυτή του τη θεωρία» έγραφε o George Gamow,«την άλλη μέρα πήγα σε ένα κατάστημα παιχνιδιών και αγόρασα δυο πιστόλια.Ο Bohr αναπαρέστησε την μονομαχία με μένα και αρκετούς φοιτητές παίζοντας τον ήρωα.Τους κέρδισε όλους.»
Η εξήγηση που προτιμούσε να δίνει ο Bohr σε αυτό το «παράδοξο του πιστολά» επιβεβαιώθηκε από μια έρευνα επιστημόνων στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ: οι άνθρωποι κινούμαστε πιο γρήγορα όταν αντιδρούμε σε κάτι, παρά όταν εκτελούμε προσχεδιασμένες ενέργειες.
Πιο συγκεκριμένα,μία πράξη που γίνεται ως αντίδραση είναι κατά 21 χιλιοστά του δευτερολέπτου πιο γρήγορη από μία προσχεδιασμένη πράξη.Σε ορολογία γουέστερν, αυτό σημαίνει πως όποιος τραβάει τελευταίος όπλο,το κάνει πιο γρήγορα.Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει κανείς να περιμένει από τον αντίπαλο να κάνει την πρώτη κίνηση: το πλεονέκτημα της πιο γρήγορης αντίδρασης,χάνεται από τα 200 χιλιοστά του δευτερολέπτου που χρειάζεται ο εγκέφαλος για να παρατηρήσει πως ο εχθρός τραβάει όπλο.Επιπλέον,οι ενέργειες που γίνονται ως αντίδραση σε κάτι είναι λιγότερο ακριβείς από τις προσχεδιασμένες.
«Διαφώνησα με αυτή του τη θεωρία» έγραφε o George Gamow,«την άλλη μέρα πήγα σε ένα κατάστημα παιχνιδιών και αγόρασα δυο πιστόλια.Ο Bohr αναπαρέστησε την μονομαχία με μένα και αρκετούς φοιτητές παίζοντας τον ήρωα.Τους κέρδισε όλους.»
Η εξήγηση που προτιμούσε να δίνει ο Bohr σε αυτό το «παράδοξο του πιστολά» επιβεβαιώθηκε από μια έρευνα επιστημόνων στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ: οι άνθρωποι κινούμαστε πιο γρήγορα όταν αντιδρούμε σε κάτι, παρά όταν εκτελούμε προσχεδιασμένες ενέργειες.
Πιο συγκεκριμένα,μία πράξη που γίνεται ως αντίδραση είναι κατά 21 χιλιοστά του δευτερολέπτου πιο γρήγορη από μία προσχεδιασμένη πράξη.Σε ορολογία γουέστερν, αυτό σημαίνει πως όποιος τραβάει τελευταίος όπλο,το κάνει πιο γρήγορα.Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει κανείς να περιμένει από τον αντίπαλο να κάνει την πρώτη κίνηση: το πλεονέκτημα της πιο γρήγορης αντίδρασης,χάνεται από τα 200 χιλιοστά του δευτερολέπτου που χρειάζεται ο εγκέφαλος για να παρατηρήσει πως ο εχθρός τραβάει όπλο.Επιπλέον,οι ενέργειες που γίνονται ως αντίδραση σε κάτι είναι λιγότερο ακριβείς από τις προσχεδιασμένες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου