Το καλοκαίρι που ατυχώς έχει προ πολλού τελειώσει μου έκαναν δώρο ένα βιβλίο με τον τίτλο… «Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα !!!!!!» ,για να είμαι ειλικρινής δεν μου γέμισε το μάτι. Έτσι πήρε την θέση του στα βιβλία που επρόκειτο κάποια στιγμή να διαβάσω. Την προηγούμενη εβδομάδα έπεσε κυριολεκτικά στα χέρια μου στην βιβλιοθήκη καθώς έψαχνα κάτι άλλο, το ξεφύλλισα και πρέπει να ομολογήσω ότι με δυσκολία το άφησα για να πάω στην δουλειά . Πραγματεύεται με μοναδικό τρόπο την οπτική που έχει ένας αυτιστικός νέος για τον κόσμο. Φανταστείτε ένα δεκαπεντάχρονο παιδί που δεν μπορεί να πει ψέματα ,τα παίρνει όλα κυριολεκτικά τοις μετρητοίς ,απεχθάνεται την σωματική επαφή. Αδυνατεί να να αναγνωρίσει συναισθήματα στα πρόσωπα των ανθρώπων που συναναστρέφεται και χρησιμοποιεί ένα χαρτί σαν...σκονάκι για να το κατορθώσει. Απεχθάνεται την αταξία και απαιτεί στο πιάτο του όταν τρώει ,το ζαμπόν να μην αγγίζει το μπρόκολο. Παρά την αδυναμία του να επικοινωνήσει, κατανοεί το κόσκινο του Ερατοσθένη, το παράδοξο του Monty Hall, αποδίδει σε καθετί αριθμούς και χρώματα , του αρέσει να κάνει περίπλοκους υπολογισμούς και να φτιάχνει χάρτες και σχεδιαγράμματα. Λατρεύει τους αριθμούς , τα αστυνομικά μυθιστορήματα και το «νόμο της φειδούς» Ο ίδιος αναφέρει χαρακτηριστικά για το ξυράφι του Όκαμ:
«Το πλήθος των πραγμάτων δεν πρέπει να επεκτείνεται πέρα από το αναγκαίο.»
(entia non sunt multiplicanda praeter necessitetem)
Ένα παράθυρο στον κόσμο του αυτισμού και κυρίως του ασπέργκερ .Δεν είναι τυχαίο ότι ο συγγραφέας του βιβλίο ο Μάρκ Χάντον γνωρίζει το θέμα σε βάθος καθώς εργάστηκε για περισσότερα από 6 χρόνια με ανθρώπους με ειδικές σωματικές και πνευματικές ικανότητες . Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσει κάθε εκπαιδευτικός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου