Σαν σήμερα στο μαθηματικό σύμπαν, το 1869,ο Βρετανός μαθηματικός Τζέιμς Τζόφεφ Συλβέστερ σε μια ομιλία του στην Βρετανική μαθηματική εταιρεία δίνει μια
γηριατρική όψη της επιστήμης των μαθηματικών,αφού μνημονεύει ένα τιμητικό
κατάλογο μερικών από τους μεγαλύτερους μαθηματικούς του παρελθόντος και αναφέρει
την ηλικία που είχαν κατά τον θάνατο τους, ο Συλβέστερ υποστήριξε:
«…δεν
υπάρχει σπουδή στον κόσμο που να συνδυάζει σε τόσο αρμονική δράση όλες τις
ικανότητες του ανθρώπινου νου (όσο τα
μαθηματικά) …ή, που να τις εξυψώνει ,με διαδοχικά βήματα καινοτομιών, σε ολοένα
και υψηλότερες καταστάσεις συνειδητής πνευματικής ύπαρξης..Οι μαθηματικοί ζουν
πολλά χρόνια, αλλά μένουν πάντα νέοι.Δεν χάνουν νωρίς τα φτερά της ψυχής τους
ούτε καλύφθηκαν οι πόροι του σώματος
τους από τον κουρνιαχτό που σηκώνει η χυδαία ζωή».
Ο Τζέιμς Τζόφεφ Συλβέστερ (James Joseph Sylvester) ήταν Άγγλος
μαθηματικός , ο οποίος μεταξύ άλλων συνεργάστηκε με τον Άρθουρ Κέιλι (Arthur Cayley) στην θεωρία πινάκων και την θεωρία αναλλοίωτων.Υπήρξε δεύτερος μεγάλος εριστής στις φημισμένες μαθηματικές εξετάσεις tripos το 1837 (http://mathhmagic.blogspot.com/2013/10/13.html) Μετακόμισε στις Η.Π.Α το 1841, αλλά επέστρεψε σύντομα στην Αγγλία. Το 1877 διέσχισε πάλι τον Ατλαντικό , και αποδέχτηκε την θέση
του πρώτου καθηγητή Μαθηματικών στο φημισμένο πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς. Ίδρυσε
το μαθηματικό περιοδικό American Journal of mathematics, η οποία συνέχισε να εκδίδεται κανονικά μέχρι σήμερα. Επέστρεψε στην Αγγλία
το 1883.
Γνωστός για την αφηρημάδα και την κακή μνήμη του, σε μια περίπτωση μάλιστα αρνήθηκε την αλήθεια ενός δικού του θεωρήματος.
Σε ηλικία 14 ετών, παρακολούθησε διαλέξεις του Αυγούστου ντε Μόργκαν ( http://mathhmagic.blogspot.com/2013/10/blog-post_7978.html) στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, αλλά, επειδή κατηγορήθηκε για απόπειρα μαχαιρώματος ενός άλλου φοιτητή, η οικογένειά του αναγκάστηκε να του απαγορεύσει να επιστρέψει και τον έγραψε στο Βασιλικό Ίδρυμα του Λίβερπουλ.
Σε όλη του την ζωή έδειχνε ζωηρό
ενδιαφέρον για την ποίηση και που συχνά παρέθετε
αποσπάσματα από ποιήματα στα μαθηματικά άρθρα του. Χαρακτηριστικό είναι ένα ποίημα-ωδή στον άγνωστο x ,από την
ομιλία του ,το 1885,για την αποδοχή της Σαβιλιανής έδρας της γεωμετρίας στο
πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
ΣΤΟ ΕΛΛΕΙΠΟΝ
ΜΕΛΟΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΟΡΩΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΛΓΕΒΡΙΚΟ ΤΥΠΟ
Μόνος και εγκαταλελειμμένος, μοιραία αποχωρισμένος,
Από τους φίλους σου τους
ποθητούς και που η τέχνη ανθεί;
Αργοπεθαίνεις, από τα ζηλευτά σου
πλούτη στερημένος,
Σαν Άστρο χαμένο ή σαν
μετεωρίτης που στην γη έχει ταφεί;
Μιλάς για τιποτένιους που δεν
μισούν τίποτε πιο πολύ,
Παρά την αξιοσύνη των πιο μεγάλων
από τους μεγάλους.
Από την απεραντοσύνη τα ουρανού
κατακρημνίστηκες στην Γη,
Να ζήσεις μόνος και έρημος ,εσύ που
ήρωες από κόσμους άλλους .
Η σαν νέος Ηρακλείδης της εξορίας κουβαλάς το απεχθές βάρος.
Η ελπίδα σου δίνει φτερά ή στο
στρεβλωτήρι του φόβου σε κρεμά ,
Ώσπου η ένθρονη Αστραία χαϊδεύοντας σου
απαλά τα αυτιά,
Με λέξεις κακούς οιωνούς, μέσα από του Ατλαντικού τα
κύματα ,
Καλώντας σε να ακολουθήσεις της
Μούσας τα μυστήρια βήματα
Τον κουρνιαχτό σκορπώντας στην ακτή
της Ίσιδος σαν φάρος.
Είπε:
Δείτε και τους συνδέσμους:
https://mypoeticside.com/poets/james-joseph-sylvester-poems http://www.robertnowlan.com/pdfs/Sylvester,%20James%20Joseph.pdf
http://www.maths.ed.ac.uk/~v1ranick/sylv/sylvchap.pdf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου